ΑΚΑΡΕΑ

Τα ακάρεα είναι αόρατοι μικροοργανισμοί που έχουν οκτώ πόδια και κατοικούν στα κλινοσκεπάσματα, στα μαξιλάρια, στα στρώματα, στα χαλιά στις μοκέτες στις φλοκάτες και σε πολλά άλλα μέρη: Με λίγα λόγια παντού όπου καθόμαστε κοιμόμαστε και σε οποιοδήποτε είδος ταπήτων χαιρόμαστε την θαλπωρή τους

Τρέφονται με ανθρώπινα νεκρά κύτταρα και χαίρονται κάθε νύχτα για τις φολίδες της επιδερμίδας που πέφτουν από τους ανθρώπους. Όταν μάλιστα αυτές προσβάλλονται από μύκητα (aspergillus repens), τότε γίνονται ιδιαίτερα γευστικές για αυτά. Τα ακάρεα φέρουν πάντα μαζί τους το εργαλείο τους, που έχει ακριβώς αυτό το όνομα, δηλαδή Aspergillus Repens, δηλ. το μύκητα που αναφέραμε προηγουμένως. Με αυτόν τον τρόπο, ο μύκητας διασκορπίζεται με κάθε κίνηση του ακάρεος και οι φολίδες της επιδερμίδας γίνονται πιο απολαυστικές για αυτό. Ένα ακάρι της σκόνης του σπιτιού παράγει περίπου 20 σφαιρίδια περιττώματα την ημέρα. Εάν ληφθεί υπόψη ότι η διάρκεια ζωής του είναι περίπου 42 μέρες, σημαίνει ότι παράγει συνολικά 840 τεμάχια από αυτά. Αυτή η ποσότητα είναι μάλιστα 200 φορές μεγαλύτερη από το βάρος του ίδιου του ακάρεος (Dermatophagoldes pteronyssinus). Περίπου 5.000 έως 15.000 ακάρεα ανά τετραγωνικό εκατοστό στρώματος, χαλιού ή μοκέτας, έχουν μετρηθεί από ειδικούς επιστήμονες.

Ο κίνδυνος, ωστόσο, δεν είναι το ίδιο το ακάρι, αλλά τα περιττώματά του. Αυτά τα περιττώματα περιέχουν συστατικά που προκαλούν αλλεργίες. Κύριες ασθένειες που προκαλούνται, βασικά μέσω της εισπνοής, αποτελούν η αλλεργική ρινίτιδα, το βρογχικό άσθμα, προβλήματα του αναπνευστικού, αλλά και διάφορες δερματοπάθειες.

Για την αποφυγή των δυσάρεστων συνεπειών, από την ακούσια επαφή μας με αυτούς τους μικροοργανισμούς, συνίσταται ο καλός αερισμός των χώρων διαβίωσης, σε καθημερινή βάση και η διατήρηση της υγρασίας του σπιτιού σε επίπεδα κάτω του 40%. Επίσης, πρέπει να αερίζονται καθημερινά τα μαξιλάρια και τα κλινοσκεπάσματα, ιδιαίτερα τις ηλιόλουστες μέρες, με παραμονή τους στον ήλιο για αρκετή ώρα, ενώ συστήνεται και ο τακτικός και, εις βάθος, καθαρισμός των ταπήτων.

Συμβουλεύεται να αποφεύγονται οι μόνιμες μοκέτες, ιδιαίτερα αν υπάρχουν μικρά παιδιά στο σπίτι ή τουλάχιστον να μην τοποθετούνται στους χώρους των παιδικών δωματίων.

Η σκόνη των επίπλων συστήνεται να αφαιρείται πάντοτε με υγρό πανί ή, καλύτερα, πρώτα με υγρό χαρτί ή πανί μιας χρήσης, ώστε να αποφεύγεται η εισπνοή των περιττωμάτων τους.